|
|
|
|
|
Życie Parafialne
W ostatnim tygodniu Adwentu nasza wspólnota przeżywała rekolekcje adwentowe. W tym roku poprowadził je dla nas o. O. Waldemar Linke ze Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa popularnie zwanego Ojcowie Pasjoniści. Nasz Rekolekcjonista od czerwca 2010 roku jest też przełożonym polskiej prowincji pasjonistów;
 jest też doktorem teologii biblijnej. Studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Doktorat obronił w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jest wykładowcą na wydziale teologicznym tegoż Uniwersytetu. Redaktor naczelny rocznika "Słowo Krzyża". Członek zwyczajny Stowarzyszenia Biblistów Polskich.
Czas rekolekcji adwentowych to czas refleksji nad najważniejszymi problemami naszego życia. W tym roku zajęliśmy się dylematami współczesnego polskiego chrześcijanina. Takimi, które bardzo często stanowią prawdziwy test naszej wiary. Czas oczekiwania, jakim jest Adwent, to przecież czas pytań: co dalej? co z tego wyniknie? jaka będzie bliższa i dalsza przyszłość?
Maryja, o której tak wiele mówił w naukach rekolekcyjnych o. Waldemara była Tą, która bez wahania podjęła Boży plan narodzenia i wychowania Mesjasza, staje się zatem Nową Ewą. Bóg nie powierza dzieciństwa Zbawiciela kapłanom, mędrcom, piastunom, ale kobiecie. Wskazuje na kobietę, od której zaczął się upadek, wskazuje też na Tę, która zgodziła się uczestniczyć w misji Życia. To ona zgodziła się urodzić Chrystusa. I potem oddać Go światu na trudną misję… by Bóg była zawsze w naszych domach na wyciągniecie ręki.
Oby nasze przygotowanie sprawiło, godne narodzenie Jezusa w naszych sercach.
Ojcze Waldemarze, dziękujemy za trud poprowadzenia rekolekcji dla naszej wspólnoty. Niech Boże Dzięcię błogosławi Twojemu posługiwaniu. Szczęść Boże!
W pierwszą niedzielę Adwentu 27 listopada br. w naszej parafii gościliśmy młodych aktorów z Gminnego Ośrodka Kultury w Krasnosielcu ze spektaklem
„Spotkanie z Janem Pawłem II”.
Mogliśmy przypomnieć sobie życie bł. Jana Pawła II, jego słowa, jego poezję i pieśni, które powstały o Nim. Myślę, że każdy znalazł coś dla siebie w tym spektaklu, bo przecież Papież mówił do wielu i do każdego z osobna. Piękna oprawa muzyczna i piękna gra młodych aktorów, myślę, że czasami wzruszyła niejedno serce słuchacza.
Można pogratulować ogromnej pracy pracownikom GOK w Krasnosielcu oraz młodzieży, która zaangażowała się w tworzenie tak pięknego dzieła.
Życzymy dalszych sukcesów i dobrych pomysłów w pracy. I….zapraszamy ponownie.
Zapraszamy do galerii: Spektakl "Spotkanie z Janem Pawłem II"
Wejdź do Galerii
13 listopada br. w naszej najmłodszej wspólnocie parafialnej nastąpiło wręczenie nagród dzieciom, które wzorowo uczestniczyły w Nabożeństwach Różańcowych. Przez cały październik łącznie 29 dzieci brało czynny udział w modlitwie różańcowej. Jedni włączali się w prowadzenie poszczególnych dziesiątek różańcowych, inni razem z rodzicami i dziadkami włączali się we wspólną modlitwę Kośioła.
Cel był jeden: uwielbienie Boga przez wstawiennictwo Maryi. Dzieci dzielnie się włączały w ten szczególny sposób modlitwy.
 Każdego dnia otrzymywały obrazki do pokolorowania i zadaniem wspólnej modlitwy za konkretnego misjonarza z naszej diecezji, pracującego w różnych zakątkach naszego globu.
Konkurs rozstrzygnął, że tylko 11 osób otrzymało piękne dyplomy, które zawsze będą przypominać o różańcu i o łaskach, jakie Maryja zsyła na dusze wrażliwe i te które umiłowały taką modlitwę.
Zdobywcom dyplomów gratulujemy i zapraszamy za rok na różaniec. Liczymy że w następnym roku będzie nas więcej...
5 listopada br. o godz. 10.00 w Szkole Podstawowej nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi odbyła się już V Przasnyska Spartakiada Integracyjna. Wzięło w niej udział wielu uczestników z różnych ośrodków i szkół z terenu naszej Miasta i Gminy Przasnysz. Organizatorem Spartakiady jak co roku był, Parafialno-Uczniowski Klub Sportowy „Emmanuel” działający przy naszej Parafii.
Spartakiada mogła się odbyć dzięki pomocy wielu osób dobrej woli i rozumiejących potrzebę takiej integracji niosąc dzieciom i młodzieży czas dobrej zabawy i chwilę sportu. W dzieło wsparcia zaangażowani byli: Ministerstwa Sportu i Turystyki, Burmistrz Miasta Przasnysza, Dyrekcja Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu oraz wiele osób dobrego serca.
Za przygotowania i pomoc w trakcie Spartakiady dziękujemy w sposób szczególny: Tomaszowi Łysiak, Iwonie Parzuchowskiej, Grażynie Krośnickiej, Arturowi Długokęckiemu, Bogdanowi Ćwiek, Marianowi Królikowskiemu, Joannie Cieślik, Jolancie Gołębiewskiej, Edycie Długokęckiej, Januszowi Nachtygal, Mariuszowi Ryszczyk, ks. Andrzejowi i młodzieży z KSM, wychowawcom i uczniom z VI kl. oraz wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomagali. Dziękujemy piekarni Klementynka i Panu Wacławowi Karpińskiemu.
A zatem zbierajmy siły na następną Spartakiadę i sierpniowy Festyn Integracyjny.
Gratulujemy zdobywcom pucharów i pamiątkowych medali oraz zapraszamy do współpracy w organizowaniu wspólnej zabawy naszym dzieciom i młodzieży. W sposób szczególny zapraszamy na zajęcia sportowe organizowane przez PUKS.
Zapraszamy do galerii: V Przasnyska Spartakiada Integracyjna
Wejdź do Galerii
W sobotę 22 października 2011 r. 50- cio osobowa grupa z naszej parafii wyruszyła w autokarową podróż
"Szlakiem Świadków Wiary". Już u początku Drogi, podczas seansu w kinie Cinema Park,
przeżyliśmy wirtualną podróż śladami Jezusa Chrystusa. Podziwialiśmy cud stworzenia
i wartość muzyki chrześcijańskiej. Uświadomiliśmy sobie źródło wartości i postaw
moralnych, jakie kryje chrześcijaństwo. Zdaliśmy sobie sprawę, że warto być dobrym!
Bóg każdego z nas posyła do innych, ażebyśmy tym dobrem się dzielili. Bo dobro,
które czynimy - powraca.
Kolejnym punktem pielgrzymki była modlitwa u grobu błogosławionego ks. Jerzego
Popiełuszki. Wędrówka śladami Jego życia po muzealnych izbach pokazała, że świętość
wcale nie jest łatwa... Tak samo, jak życie ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego, u
którego grobu również się modliliśmy, dając sobie czas na chwilę refleksji nad
własną "ścieżką" wiary.
W Świątyni Opatrzności Bożej, która wciąż jeszcze w budowie, zwiedziliśmy wystawę Jana
Pawła II i Panteon wielkich Polaków, nawiedzając grób między innymi poety - ks. Jana
Twardowskiego. Modliliśmy się tu przy relikwiach bł. Jana Pawła II i bł. ks. Jerzego
Popiełuszki.
W drodze ks. Andrzej przybliżał nam sylwetki kapłanów i historię zwiedzanych miejsc.
W ciągu dnia - wspólna modlitwa, śpiew i rozważania wokół błogosławionych z
pewnością poprowadzą nas, w tej zwykłej szarej codzienności, na właściwe ścieżki
wiary!
Beata
Zapraszamy do galerii: Szlakiem Świadków Wiary
Wejdź do Galerii
24 września br. skoro świt tj. już o 4.00 rano grupa 100 osób wyruszyła autokarową pielgrzymką do tronu Czarnej Madonny na Jasnej Górze. W grupie naszej była duża liczba rodzin i małżeństw, które w sposób szczególny chciały prosić o łaski dla swoich bliskich. Dwa autokary to duże wyzwanie dla naszej Parafii dlatego z nami wyruszyło dwóch księży wikariuszy: ks. Grzegorz i ks. Andrzej. W drodze księża poprowadzili dla nas modlitwy, wspólne śpiewy i konferencje dotyczące tematu wartości rodziny i troski o rodzinę w dzisiejszych czasach.
Gdy dojechaliśmy na szczyt jasnogórski udaliśmy się najpierw (z racji nabożeństwa w kaplicy) do muzeum 600-lecia następnie na Mszę Świętą sprawowaną w intencji rodzin i małżeństw z naszej Parafii i naszego miasta.
Po Mszy Św. dokonało się już nasze indywidualne zwiedzanie i osobiste modlitwy przed wizerunkiem Czarnej Madonny. Potem wspólna fotografia i dalsze nasze autokarowe wędrowanie, tym razem w kierunku Gidli do Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowicielki Chorych. Tam jeden z Ojców pięknie wprowadził nas w historię tego miejsca i historię objawień.
Przepełnieni tyloma duchowymi przeżyciami, późnym popołudniem wyruszyliśmy do naszych domów. Jeszcze tylko przystanek w Górskim Potoku na herbatkę i ciastko i już tylko przed nami Przasnysz.
Dziękujemy Panu Bogu za dar dobrej pogody i za dobry humor podczas naszego wędrowania. Bądź uwielbiony Panie!
Maryjo!
Tobie dziękujemy, że byłaś cały czas z nami!
Zapraszamy do galerii: Jasna Góra, Gidle 2011
Wejdź do Galerii
17 września 2011 roku w porannych godzinach grupa ok. 120 naszych małych i młodych parafian wraz z rodzicami i katechetami udała się na Pieszą Pielgrzymkę do Rostkowa. Tegoroczne hasło pielgrzymkowe brzmiało: „Rosnąć z Jezusem”, które ma nam przypominać, że mamy wzrastać nieustannie z Jezusem bez względu na to ile mamy lat.
Po wyruszeniu spod naszej Kaplicy udaliśmy się do miejsca gdzie ochrzczony był św. Stanisław Kostka do Kościoła Farnego p.w Wniebowzięcia NMP. Tam po zawiązaniu wspólnoty podzieleni na grupy udaliśmy się jako pierwsi otwierając cały dziecięcy korowód wprost do Rostkowa.
Po drodze ks. Andrzej Zych, nasz przewodnik, przypomniał nam życiorys św. Stanisława Kostki oraz z całą grupą modliliśmy się w intencji wszystkich małych pielgrzymów przez wstawiennictwo św. Stanisława Kostki.
Na miejscu po posileniu się i odpoczynku oraz wspólnym śpiewie, przygotowaliśmy się do przeżycia wspólnej Eucharystii pod przewodnictwem J.E. Ks. Bpa Romana Marcinkowskiego.
Po Mszy św. udaliśmy się do miejsc związanych z życiem św. Stanisława: do kamienia z odciśniętą jego stópką oraz do lipy przy której często się modlił.
Wzbogaceni tymi przeżyciami powróciliśmy do naszych domów.
Dziękujemy wszystkim, którzy pomogli nam w dobrym przeżyciu naszej Pielgrzymki: najpierw Organizatorom Kurii Diecezjalnej, naszym Rodzicom, Księżom z naszej Parafii oraz Katechetom i Nauczycielom. Dziękujemy również naszym „Trubadurom”, którzy umilali nam wędrowanie przez wspólny śpiew tj. Justynie, Angelice i Idze. Do zobaczenia na następnym szlaku pielgrzyma.
Zapraszamy do galerii: Rostkowo 2011
Wejdź do Galerii
W XXIII niedzielę zwykłą gościliśmy w naszej wspólnocie Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa - popularnie nazywane Siostry Pasjonistki. Przyjechały do nas: Siostra Paulina pracująca w Kamerunie i Siostra Aneta obecnie pracująca w Szpitalu w Płocku. W czasie Mszy świętych Siostra Aneta pełniła rolę lektora i psalmisty a Siostra Paulina dzieliła się z nami blaskami i cieniami pracy misjonarza w Afryce.
Jak mawiał Papież Pius XII „Kościół ze swej natury jest misyjny…” i my w czasie nabożeństw doświadczaliśmy właśnie tej misyjności, bowiem opowiadania Siostry o takiej zwykłej pracy i posłudze na misjach która niesie ze sobą wiele niebezpieczeństw ale również i wiele radości, zadowolenia i zwykłej ludzkiej wdzięczności za okazane dobro ludności afrykańskiej.
Niech nasza modlitwa otacza Siostry w pracy na rzecz drugiego człowieka. Nie ważne jaki ma kolor skóry, jakiej jest narodowości. Ważne jest, że czynimy to z miłości do Jezusa, Który przecież nie dzieli i nie dyskryminuje, ale zawsze mówi do każdego z nas KOCHAM CIĘ!
Dzielmy się i my taką miłością - bo mamy być przecież misjonarzami, czyli tymi, którzy niosą miłość Jezusa wszędzie gdzie nas pośle sam Bóg.
A Siostrom z serca dziękujemy za piękne świadectwo wiary i miłości do Jezusa. Bóg zapłać!
W ostatnią niedzielę sierpnia zebraliśmy się w naszej świątyni na wielkie dziękczynienie za tegoroczne plony. Chcemy Panu Bogu dziękować nie tylko za życie ale i za trud rolnika, który szczególnie w tym roku utrudził się by żebrać skarby ziemi.
Już minęły żniwa i zboże już ścięto
Mamy dziś w parafii dożynkowe święto
Że zboże w stodole , wszyscy z tego radzi
Aby podziękować Bogu, bo to On nas do kościoła przyprowadził
Dziękujemy Panu, za zbiory tak liczne
Będą pyszne chlebki , bułeczki pszeniczne
Dzielmy ten chleb równo , w każdym polskim domu
Dzielmy tak, by chleba nie brakło nikomu.
W tym roku szczególne podziękowania kierujemy do mieszkańców następujących wiosek, które przygotowały wieńce i chleby dziękczynne: Zawadki, Wandolin, Karwacz, Góry Karwackie, Polny Młyn oraz Rodzinnemu Ogrodowi Działkowemu „Stokrotka”. Bóg zapłać!
Zapraszamy do galerii: Dożynki Parafialne 2011
Wejdź do Galerii
27 sierpnia 2011 roku skoro świt tj. już o 6 rano wyruszyliśmy pielgrzymką autokarowa do Sanktuariów Maryjnych na Warmii i Mazurach. Celem naszego autokarowego wędrowania był Gietrzwałd i Święta Lipka.
Zaraz po przybyciu udaliśmy się do źródełka, gdzie Maryja dała w znaku źródlanej wody potwierdzenie i ważność swoich objawień. Wiemy przecież że to jedyne objawienia, które zostały zatwierdzone przez Kościół na terenach Rzeczypospolitej. Po posileniu się wodą ze źródła udaliśmy się na spotkanie z Ojcem ze Zgromadzenia Kanoników Regularnych, by nam opowiedział historię objawień i historię tego miejsca. Punktem centralnym naszej pielgrzymki była Najświętsza Eucharystia, którą sprawował dla nas ze Słowem Bożym ks. Andrzej Zych - nasz wikariusz.
Po Mszy Świętej chwila na zakup pamiątek i dalsza droga do kolejnego Sanktuarium Matki Bożej, do Świętej Lipki.
Tam Pan Stanisław Stępień - miejscowy przewodnik – opowiedział nam historię zbudowania w tym miejscu pięknego Sanktuarium i historię lipki na której zawisł wizerunek Pięknej Pani. Wysłuchaliśmy koncertu organowego wykonanego przez siostrę zakonną. Piękne to były przeżycia duchowe, gdy prawie 9 aniołków wychwalało radość Tajemnicy Zwiastowania w czasie utworu Ave Maria. Polonez Ogińskiego scalił całość wzruszającą pieśnią tęsknoty za Ojczyzną.
Po czasie wolnym udaliśmy się z Panem Stanisławem, przez Kętrzyn do byłej kwatery A. Hitlera - Wilczego Szańca, by wśród leśnych ścieżek zobaczyć miejsce gdzie planowano zagładę państw i narodów. To co zobaczyliśmy to tylko ruiny, ale dawało do myślenia jak wielki to był obiekt i jak wielkie miał znaczenie dla III Rzeszy. 
W drodze powrotnej braliśmy udział w licznych konkursach z wiedzy zdobytej w czasie naszej pielgrzymki w Gietrzwałdzie, Świętej Lipce i Wilczym Szańcu. Niektórzy z nas byli szczęśliwcami bo zdobyli ciekawe nagrody.
Jako dar wdzięczności za pielgrzymkę nasi pątnicy złożyli dla naszej Parafii dar tacki na obrączki ślubne.
Czekamy do następnej pielgrzymki…
Pątniczka
Zapraszamy do galerii: Pielgrzymka do Sanktuarium w Gietrzwałdzie i Świętej Lipce
Wejdź do Galerii
Zapraszamy do galerii: Festyn Parafialny
Wejdź do Galerii
W dniach 1-14 sierpnia 2011 r. w naszej Parafii przeżywaliśmy Duchowe Pielgrzymowanie w łączności z wszystkimi pielgrzymami zdążającymi na Jasną Górę. W nasze modlitwy wplataliśmy intencje skryte w sercu oraz wspieraliśmy modlitwą pielgrzymów wędrujących z naszego miasta i naszej Parafii na Jasną Górę. Tegoroczna Pielgrzymka odbywała się pod hasłem: „Proste wejrzenie ku Bogu”. Każdy dzień skupiał nas na innych zadaniach w naszym życiu wiary. 
Jednak dominującą treścią rozważań była nasza modlitwa – jej jakość, bogactwo i ułomności. A wszystko po to, by stawała się coraz dojrzalsza. By tak jak Samuel na prośbę Helego zawsze była wołaniem: „Mów Panie, bo sługa twój słucha…” Mamy nadzieję, że nowa forma naszej Duchowej Pielgrzymki przyniesie dobre owoce w życiu wiary naszych Parafian. Dziękujemy już dziś wszystkim, którzy przyczynili się do dobrego przeżycia pielgrzymki. Każda pomoc była i jest na wagę złota. I nie ważne czy była to drobna pomoc, jak podpalenie świeczek przed Apelem, czy ofiarowanie pielgrzymom rogalików przez Panią Agnieszkę. Każda pomoc to znak miłości, za który dziękujemy w imieniu własnym i w imieniu wszystkich Duchowych Pielgrzymów.
Zapraszamy do galerii: Duchowe Pielgrzymowanie
Wejdź do Galerii
Parafia nasza w dniach 12-23 lipca 2011 zorganizowała Pielgrzymkę do Sanktuariów Maryjnych w Europie. Z trasy pielgrzymki na miare możliwości wysyłamy Wam pozdrowienia i relację fotograficzną naszego wędrowania. Szczegóły naszej pielgrzymki zamieścimy juz po powrocie.
Zapraszamy do galerii: Szlakiem Sanktuariów Maryjnych w Europie
Wejdź do Galerii
Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu obchodzi Kościół właściwie w Wielki Czwartek. Jednak od XIII wieku Kościół obchodzi osobne święto Bożego Ciała, aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować.
Inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1193-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała - czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna.
Impulsem bezpośrednim do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy tam kapłan odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się kilkanaście czy kilkadziesiąt kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się zamiast monstrancji.
Po raz pierwszy z procesją Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Od wieku XVI wprowadzono z Niemiec zwyczaj śpiewania czterech Ewangelii przy czterech ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Od dawna wprowadzono zwyczaj, istniejący po dzień dzisiejszy, że lud przynosi do kościoła wianki ziół. Tam zostawia je przez całą oktawę. W oktawie kapłan je poświęca, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza je na ścianie, by chroniły od choroby lub poszczególne gałązki umieszcza na polach, by lepiej rosły plony i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.
Zapraszamy do galerii: Uroczystość Bożego ciała
Wejdź do Galerii
Dzieci z klas II i IV, które przyjmowały po raz pierwszy Pana Jezusa do swego serca i odnawiały Przyrzeczenia Chrztu Świętego udały się 20 czerwca br. z pielgrzymką autokarową do Gietrzwałdu, do Sanktuarium Matko Bożej.
Przed 134 laty Maryja w tym miejscu objawiła się dziewczynkom, które właśnie przygotowywały się do I Komunii Świętej. W duchu skupienia i dziękczynienia Panu Bogu za dar Komunii Świętej i Chrztu Świętego udaliśmy się do tego świętego miejsca.
Była to pielgrzymka wyjątkowa i pełna znaków od Boga…
Droga do Gietrzwałdu upłynęła nam w piosence przygotowującej nas do przeżycia Eucharystii w Sanktuarium. Pogoda była zaskakująca. Od ulewy poprzez mały deszczyk i rozpogodzenia. Wciąż na zmianę, jakbyśmy mijali różne regiony dalekie od siebie.
Wreszcie na miejscu. Wyszliśmy z autokaru, pogoda była bezdeszczowa choć lekko pochmurna. Wyruszyliśmy aleją drzew w kierunku źródełka, gdzie przed laty Maryja dała znak na potwierdzenie autentyczności objawień. I tu wydarzyło się coś dziwnego… Im bliżej byliśmy źródełka tym mocniej padało. Gdy stanęliśmy już przy źródełku zaczęło tak mocno padać i tak rzęsiście, że nawet nie było jak się schować przed deszczem. Jakby Maryja chciała nas oczyścić przed spotkaniem z Jezusem. Jakby deszczem chciała obmyć nasze serca, sumienia, byśmy czyści stanęli przed Bożym Synem.
Pokrzepieni wodą ze źródła udaliśmy się w kierunku autokaru by spotkać się z księdzem diakonem Adamem, który nas oprowadzał po tym świętym Sanktuarium przygotowując nas do Eucharystii. I znów pogoda dawała nam znaki z nieba. Im bliżej byliśmy Kościoła, im bliżej nam było do Eucharystii, tym deszcz malał i słońca stawało się coraz więcej. Gdy doszliśmy do Kościoła promienienie słońca ogrzewały już nasze zmoczone ubrania i włosy.
Wreszcie stanęliśmy dokładnie w miejscu objawień. Ksiądz diakon wyjaśnił nam słowa Maryi, które tu zostały wypowiedziane i opowiedział historię objawień.
Następnie weszliśmy do kościoła zapoznając się z obrazami na ścianach, przedstawiającymi scenę objawień i uzdrowień jakie działy się przy źródełku. Potem w skupieniu przeżyliśmy Mszę Świętą, ofiarowując ją w intencji wszystkich dzieci, które przyjęły Pana Jezusa po raz pierwszy do swego serca i odnowiły Przyrzeczenia Chrztu Świętego. Modliliśmy się również za tych, co pozostali w domach i za rodziców oraz nauczycieli, którzy towarzyszyli im na drodze wzrastania dzieci.
Po Mszy Świętej czas na zakup pamiątek. Udaliśmy się dalej w naszą wędrówkę do Olsztyna, by przejść się starymi uliczkami miasta, 
wejść na dziedziniec zamku i pomodlić się w szczególnym miejscu miasta w Bazylice Mniejszej, Katedrze Olsztyńskiej.
Cała nasza wyprawa pielgrzymkowa upłynęła w miłej atmosferze; z modlitwą i zabawą. Aż żal było do domu wracać. Ale mamy nadzieję, że następny wyjazd będzie już w nowym roku szkolnym.
Zapraszamy do galerii: Pielgrzymka do Gietrzwałdu
Wejdź do Galerii
13 czerwca br. w piękny poniedziałkowy wieczór odbyło się drugie w tym roku Nabożeństwo Fatimskie. Zastanówmy się co wydarzyło się podczas objawienia 13 czerwca 1917 roku?
Objawienie to zostało zapowiedziane wizjonerom przez żywy blask, który nazwali „błyskawicą”, lecz który właściwie nią nie będąc, był raczej odbiciem zbliżającego się światła.
Niektórzy, z około pięćdziesięciu obserwatorów, którzy przyszli na to miejsce, widzieli, że słońce, na początku objawienia, utraciło na kilka minut swój blask. Inni przypominali sobie, że wierzchołek drzewka, pokryty listowiem, zdawał się uginać, jakby pod jakimś ciężarem chwilę przed tym jak Łucja zaczęła mówić. Podczas spotkania Najświętszej Maryi Panny z wizjonerami, wiele osób usłyszało szept przypominający brzęczenie pszczoły.
ŁUCJA: Czego Pani sobie życzy ode mnie?
MATKA BOŻA: Chcę, abyście przyszli tu 13 dnia następnego miesiąca, abyście odmawiali codziennie różaniec i nauczyli się czytać2. Potem powiem, czego chcę.
Wtedy to Łucja poprosiła o uleczenie pewnego chorego.
MATKA BOŻA: Jeżeli nawróci się, wyzdrowieje w ciągu roku.
ŁUCJA: Chciałabym prosić, aby nas Pani zabrała do nieba.
MATKA BOŻA: Tak, Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak zostaniesz tu przez jakiś czas. Jezus chce posłużyć się tobą, aby ludzie Mnie lepiej poznali i pokochali. Chce On ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Tym, którzy je przyjmą, obiecuję zbawienie. Dusze te będą tak drogie Bogu, jak kwiaty, którymi ozdabiam Jego tron.
ŁUCJA: Czy zostanę tu sama?
MATKA BOŻA: Nie, córko. Czy bardzo cierpisz? Nie trać odwagi, nie opuszczę cię nigdy. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która zaprowadzi cię do Boga.
W chwili, gdy wypowiadała te ostatnie słowa – opowiada siostra Łucja – rozchyliła swe dłonie i po raz drugi przekazała nam odblask tego niezmiernego światła.
Kiedy wizja ta znikła, Pani, cały czas otulona światłem, które z Niej emanowało, uniosła się lekko, bez najmniejszego wysiłku, ponad zielony dąb w kierunku wschodnim i całkiem znikła. Kilka osób, które znajdowały się najbliżej, spostrzegło, iż liście znajdujące się na wierzchołku krzaka ugięły się w tym samym kierunku, jakby szarpnięte ubraniem Najświętszej Panienki. Krzak pozostał później jeszcze przez kilka godzin ugięty w ten sam sposób, zanim powrócił do swej naturalnej pozycji.
Przyjmijmy ten dar objawienia i słów Maryi po to, by pogłębić swą wiarę, by pogłębić naszą relację z Bogiem, Który zawsze chce dobra dla każdego człowieka. Nie lekceważmy słów Matki Bożej, przyjdźmy na sobotnie nabożeństwo 1 soboty miesiąca, przyjdźmy na kolejne Nabożeństwo Fatimskie. Wypełnimy w ten sposób prośbę Maryi.
Zapraszamy do galerii: Czerwcowe Nabożeństwo Fatimskie
Wejdź do Galerii
Wieczorem w środę 8 czerwca br. odbyło się spotkanie dzieci, które zaangażowane są w grupach działających w naszej Parafii. Przybyli i Ministranci, Schola oraz Asysta Procesyjna. Wszystkich zjednoczył jeden cel, wspólna zabawa na podsumowanie kolejnego roku pracy w swoich grupach. 
Ministranci zatroszczyli się o przygotowanie grilla a dziewczynki ze Scholi umilały wszystkim czas swoim pieknym śpiewem. Pozostali udali się na murawę naszego małego boiska sportowego i rozegrali mecz pomiędzy sobą. Jeszcze inni wykorzystując zarośla parafialne urządzili sobie ciekawą grę w w „chowanego”. Spotkanie trwała do późnych godzin. Wszyscy wracali do domów z wrażeniami i wspomnieniem smacznej kiełbaski…
Dziękujemy wszystkim Rodzicom, którzy przybyli na to spotkanie ze swoimi pociechami. Za pomoc, dobre pomysły i życzliwośc z serca składamy; Bóg zapłać!
Zapraszamy i inne dzieci do współpracy w grupach. Zawsze może nas być więcej, by wielbić Pana Boga przez śpiew, służbę przy ołtarzu lub w procesji sypiąc kwiatkami oraz niosąc poduszki i trzymając wstążeczki. Odwagi nie bójcie się…:-)
Zapraszamy do galerii: Przy grilu z piosenką i piłką...
Wejdź do Galerii
TUTAJ już niegdyś za nas, o Panie,
Czyniono wiary świętej wyznanie,
Gdy w imię Twoje nas chrzczono.
Lecz dziś my sami pragniemy szczerze
Odnowić chrzestne z Tobą przymierze
Tak, jako nas nauczono.
W piękną i pogodną niedzielę Wniebowstąpienia Pana Jezusa grupa 51 dzieci z naszej Parafii Odnowiła uroczyście wobec całej wspólnoty swoje Przyrzeczenia Chrztu Świętego. W czasie uroczystości nazywanej często "Generalną Komunią Świętą" dzieci świadomie i samodzielnie wyrzekły się szatana oraz wyznały wiarę w Boga powtarzając słowa, które przed laty przy Chrzcie Świętym wypowiedzieli za nich ich rodzice i chrzestni.
W Instrukcji o przygotowaniu dzieci do Uroczystego Odnowienia Przyrzeczeń Chrzcielnych czytamy:
„Uroczysta Komunia Święta - tzw. Komunia Święta Generalna jest w diecezji płockiej traktowana jako ważne i znaczące wydarzenie w kształtowaniu osobowości chrześcijańskiej. Jest ona przede wszystkim uroczystością świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Praktyka uroczystej - Generalnej Komunii Świętej istnieje w diecezji płockiej od 1910 roku. Zainicjował ją Błogosławiony Arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski. Początkowo była ona uwieńczeniem systematycznej nauki wyższego kursu katechizmowego. Potrzebą czasu stało się, aby tradycji Generalnej Komunii Świętej nadać odpowiednią nową treść i określić jej specyfikę…”
Wierzymy, że to co stało się faktem w niedzielne południe na długo zapadnie w sercach dzieci.
Utwierdź w nas, Panie, cośmy ślubowali,
Błogosław wszystkie nasze przyrzeczenia,
Byśmy przymierza z Tobą dotrzymali
I dostąpili wiecznego zbawienia!
Twoje zaś, Jezu, najświętsze przykłady
Będą nam jako Przewodnika ślady:
Tobie chcemy wierności dochować!
Tylko Ty, Panie, wspomagaj łaskawie
Postanowienia nasze w każdej sprawie,
I za Sobą do Ojca nas prowadź. Amen.
Zapraszamy do galerii z Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu Świętego
Wejdź do Galerii
29 maja 2011 roku grupa ponad 70 dzieci (dziewczynek i chłopców) przyjęła w naszej Parafii po raz pierwszy Pana Jezusa do swego serca. To wielkie wydarzenie dla całej naszej wspólnoty, wielkie święto. Wspólnota wiary ożywia się spoglądając na czystość i niewinność dzieci, które ze szczerego serca pragną przyjąć Najdroższy skarb tego świata – Żywego Boga.
Samo słowo "komunia" pochodzi od łacińskiego "communio", co oznacza wspólnotę i w religii naszej kojarzone jest często z Ostatnią Wieczerzą. Pierwsza Komunia Święta jest to pierwszy, uroczysty i świadomy akt spożycia Białego Chleba, który w czasie Eucharystii staje się Ciałem Boga. Pierwsza Komunia Święta, jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu katolika, powinna być obchodzona bardzo uroczyście.
W Eucharystii bowiem Pierwsza Komunia Święta jest sakramentem, przyjmującym młodego człowieka do grona tych, którzy bezpośrednio obcują z Bogiem. Dlatego stanowi święto dla całej rodziny. Poprzedzają ją długotrwałe przygotowania, aby bowiem Pierwsza Komunia Święta mogła spełnić swoje zadanie.  Przygotowując się do tego zdarzenia pamiętajmy jednak, że Pierwsza Komunia Święta jest przede wszystkim świętem dziecka. Zgodnie z prawem i tradycją Kościoła, dziecko musi przystąpić do tego aktu świadomie i ze zrozumieniem, dlatego właśnie odbywają się specjalne katechezy w szkole i spotkania formacyjne w kościele.
Przystąpienie do Pierwszej Komunii uwarunkowane jest oczyszczeniem się z grzechów. Pierwsza spowiedź, która odbyła się w sobotę poprzedzającą Komunię Święta była przeżyciem nie tylko dla dzieci ale i czasem wielkim wzruszeniem dla samych rodziców.
Aż wreszcie nastąpił piękny dzień Pierwszej Komunii Świętej, pełen przeżyć i wzruszeń.
Zapraszamy do galerii zdjęć z tej uroczystości, by choć przez chwilę poczuć atmosferę tamtej chwili.
Do Ciebie Jezu wyciągam ręce,
bo wiem, że Ty mnie kochasz najwięcej.
Ty mi się dzisiaj oddałeś cały
w tej Przenajświętszej Hostii białej.
Ciało Jezusa dzisiaj przyjmuję
I za to Ci, Boże, dziękuję.
Tak ciepło mi i serdecznie,
Trwaj w moim sercu wiecznie.
Jezu Najsłodszy, Ojcze i Panie,
dziś moje pierwsze z Tobą spotkanie.
Przyjmij w ofierze me serce małe,
by Cię kochało przez życie całe.
Zapraszamy do galerii z Pierwszej Koumunii Świętej
Wejdź do Galerii
Od wczesnych godzin rannych gościliśmy w naszej Parafii J. E. Ks. Bpa Piotra Liberę, Biskupa naszej Diecezji. Przeżywaliśmy wizytację kanoniczno-duszpasterską, która odbywa się co 5 lat, w każdej parafii na terenie naszej Diecezji. Wizytacja biskupia w diecezji jest czynnością apostolską. Ukazuje ona, że Biskup jest fundamentem i znakiem jedności Kościoła diecezjalnego. Wizytacja stanowi także okazję do pogłębienia kontaktów z duszpasterzami i wiernymi oraz różnymi wspólnotami modlitewnymi i apostolskimi, działającymi w parafii. W tradycji chrześcijańskiej biskupi są kontynuatorami misji apostołów. Biskupi, we wspólnocie z Papieżem, tworzą Urząd Nauczycielski Kościoła. Leży on w kompetencji tych, którzy są powołani do posługi nauczania w dziedzinie wiary i moralności, na mocy autorytetu otrzymanego przez Chrystusa. Nauka Kościoła jest dziełem Urzędu Nauczycielskiego, który naucza na podstawie autorytetu, jakiego Chrystus udzielił Apostołom i ich następcom.
Dzień 17 maja br. dla całej naszej wspólnoty był dniem szczególnym, bowiem mieliśmy świadomość wielkiego wydarzenia, spotkania z zastępcą Apostołów, nauczających nas prawdy o Bogu. Ks. Biskup gościł w naszej wspólnocie na wielu płaszczyznach naszego parafialnego życia, by podzielić się z Nim swoimi parafialnymi blaskami i cieniami.
Już o godz. 9.00 odbył się pierwszy punkt Pasterskiej wizytacji. Bardzo miłe i sympatyczne spotkanie przy śniadaniu z Ks. Biskupem wraz z kapłanami pochodzącymi z terenu naszej Parafii i ich Rodzicami. I tak byli razem z nami najstarszy kapłan ks. Wiesław Kosiński wraz z Rodzicami, księża-bracia Tomasz i Wojciech Kurek wraz z Mamą oraz Rodzice ks. Michała Zadwornego.
Po rozmowie z Rodzicami i Księżmi ks. Biskup udał się na spotkanie do Jednostki Wojskowej, która znajduje się na terenie naszej Parafii, by spotkać się z Dowództwem i Żołnierzami, by po prostu porozmawiać o ich problemach i tym co ich niepokoi w życiu codziennym i życiu wiary.
Następny punkt programu to wizytacja w Szkole Podstawowej nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu. Wszyscy w szkole odświętnie ubrani oczekiwali na przybycie miłego Gościa. Ks. Biskupa wprowadził do sali gimnastycznej Dyrektor Szkoły Pan Arkadiusz Siejka.
Dyrektor wraz z ks. Proboszczem powitał wszystkich a szczególnie Pasterza naszej Diecezji, który zawitał w skromne progi naszej Szkoły i zaprosili wszystkich do wysłuchania programu słowno-muzycznego poświęconego błogosławionemu Janowi Pawłowi II i jego przesłaniu, które pozostawił szczególnie Polakom - "NIE LĘKAJCIE SIĘ, BÓG JEST MIŁOŚCIĄ". Na zakończenie spotkania Ks. Biskup wręczył nagrody zwycięzcom konkursu na list do Ojca Świętego pt: „Chcę Ci powiedzieć, Ojcze Święty…”. Na zakończenie Biskup Piotr udzielił wszystkim zebranym Bożego Błogosławieństwa.
W czasie poobiednim odbył się następny punkt kanonicznej wizytacji – spotkanie w domu chorego z naszej Parafii. W tym roku Ks. Biskup odwiedził Panią Irenę Kuskowską. Na długo zostanie w pamięci wizyta niecodziennego Gościa w domu Pani Ireny. Zawsze pogodna, uśmiechnięta pomimo swoich dolegliwości podniesiona na duchu przez odwiedziny Biskupa Piotra zapewne przeżywa teraz inaczej swój codzienny Krzyż. Niech „Uzdrowienie Chorych” wspiera ją każdego dnia w dźwiganiu trudów choroby.
O godz. 15.00 w Godzinę Miłosierdzia wielu z nas oczekiwało Ks. Biskupa na Komunalnym Cmentarzu pod Karwaczem. Zebraliśmy się pod Krzyżem, by razem z Pasterzem pomodlić się za tych co odeszli z naszych rodzin i z naszej wspólnoty parafialnej.
Upraszaliśmy przez modlitwę Koronki do Miłosierdzia Bożego zmiłowania nad nami i nad światem całym a szczególnie za naszymi bliskimi, by Boże Miłosierdzie obdarzyło ich łaską szczęścia bez końca.
Na zakończenie pobytu na cmentarzu wraz z Pasterzem udaliśmy się do grobu ppor. Pawła Krajewskiego. Tam wobec najbliższej Rodziny, Ks. Biskup modlił się o zbawienie wieczne dla zmarłego tragicznie w katastrofie Smoleńskiej 10.04.2010 roku ppor Pawła.
A już od godz. 15.30 w naszej świątyni wielu oczekiwało na przybycie Biskupa Piotra. W kaplicy wiele młodych i zaangażowanych w różnych grupach parafialnych oczekiwało na złożenie swojego sprawozdania z działalności od ostatniej wizytacji. Spotkanie rozpoczęło się od powitania miłego Gościa a następnie ks. Proboszcz złożył sprawozdanie z działalności naszej Parafii. Po nim składali swoje sprawozdania przedstawiciele następujących grup:
- Rada Parafialna
- Koła Żywego Różańca
- Asysta Procesyjna
- Parafialne Koło Caritas
- Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
- Schola
- Katecheci
- Liturgiczna Służba Ołtarza
- Parafialno-Uczniowski Klub Sportowy
- Ochotnicze Straże Pożarne w Karwaczu i Zawadek
- Koło Biblijne
Na zakończenie spotkania Ks. Biskup podziękował wszystkim za pracę na różnych płaszczyznach w naszej Parafii. I tym, co za cel swojej posługi mają modlitwę oraz tym co pragną formować swoją tożsamość chrześcijańską oraz tym co spieszą z pomocą innym, widząc ich w potrzebie.
Ostatni punkt spotkania w czasie wizytacji to Msza św. Ingresowa wraz z udzieleniem 64 młodym ludziom Sakramentu Bierzmowania. Ks. Proboszcz przywitał wchodzącego do świątyni Ks. Biskupa podając Mu krzyż i klucze wraz ze stułą. Po krótkiej modlitwie rozpoczęła się wieczorna uroczystość. Proboszcz wraz z dziećmi przywitał Biskupa Piotra w naszej świątyni prosząc o modlitwę w intencji bierzmowanych i całej Parafii. Natomiast delegacja Rodziców zwróciła się z prośbą o udzielenie ich synom i córkom Sakramentu Bierzmowania.
Warto wiedzieć, że bierzmowanie jest NASZYM świadomym, dobrowolnym, dorosłym i odpowiedzialnym przypieczętowaniem wiary, a także przynależności zarówno do Kościoła powszechnego jak i do parafii. Zacieśnia ono także naszą więź z Bogiem, Synem Bożym i Kościołem. Każdy dojrzały, świadomy i naprawdę wierzący chrześcijanin powinien chcieć przyjąć ten sakrament oraz uświadomić sobie jak wielkie dary i łaski z niego płyną. Dzięki bierzmowaniu umacniamy i dopełniamy łaski chrztu, której doznaliśmy, będąc małym dzieckiem.
Dzięki sakramentowi bierzmowania stajemy się w doskonalszy sposób członkami wspólnoty Kościoła, w którym jest obecny Duch Święty. W czasie tego sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej Duch Święty pomnaża w nas swoje Dary: mądrość, rozum, radę, męstwo, umiejętność i bojaźń Bożą. Ponadto umacnia nas on do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.
Dzięki bierzmowaniu poprzez głębsze zakorzenienie nas w synostwie Bożym ściślej jednoczymy się z Chrystusem, Bogiem i Duchem Świętym. Co więcej uodparniamy się na niebezpieczeństwo moralnego zepsucia i wyrzekamy się wszystkiego, co wiąże się z szatanem i co może nas prowadzić do zła.
Bierzmowanie niesie ze sobą także pewne zobowiązania. Sakrament ten uzdalnia chrześcijanina do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za własne życie. Ten, kto przyjął sakrament bierzmowania, przyjmuje na siebie pełnię praw i obowiązków chrześcijańskich. Należy o tym pamiętać, gdyż jest to także część naszej odpowiedzialności i dojrzałości chrześcijańskiej.Oby nasi młodzi ludzie, którzy w czasie tej wizytacji przyjęli Dary Ducha Świętego naprawdę uwierzyli w moc tego Sakramentu.
Na zakończenie Mszy św. Ks. Biskup udzielił młodym i wszystkim zebranym Apostolskiego Błogosławieństwa ofiarowując każdemu bierzmowanemu Księgę Dziejów Apostolskich, która – jak mówił Biskup Piotr – była napisana Miłością Ducha Świętego.
Zapraszamy do galerii z Wizytacji Kanoniczno-Duszpasterskiej
Wejdź do Galerii
"Wezwanie Maryi nie jest jednorazowe. Jest otwarte ku coraz nowym pokoleniom. Ku coraz nowym >>znakom czasu<<. Trzeba do niego wciąż powracać. Podejmować je wciąż na nowo."
bł. Jan Paweł II, Fatima, 13.V.1982 r.
Idąc za nawoływaniem naszego błogosławionego Papieża, gdy słońce przybierało barwy zachodzącego słońca nasi parafianie zdążali do świątyni z lampionami, by uczestniczyć w nabożeństwie fatimskim, które rozpoczęły tegoroczne czuwania z różańcem przed Panią z Fatimy.
W tym roku inaczej niż poprzednio nasze czuwanie rozpoczęło się rozważaniem tajemnic różańca poprowadzonym przez Koła Różańcowe naszej Parafii.
Z Zapalonymi świecami rozważaliśmy tajemnice naszego zbawienia przygotowując się do sprawowania Eucharystii w intencjach napisanych przez parafian. Homilia, którą wygłosił ks. Grzegorz wprowadziła nas w tematykę świadomego wyznawania naszej wiary. Komunia stałą się dopełnieniem tęsknoty naszych serc, by królował w nim Tylko Jezus, Syn, Fatimskiej Pani.
Na zakończenie Mszy Świętej wyruszyliśmy
z lampionami i ze śpiewem pieśni: „Z dalekiej Fatimy…” przypominając sobie szczególne wydarzenia związane z tym objawieniem
i z osobą bł. Jana Pawła II.
Po powrocie do świątyni wspólny Apel Jasnogórski przeniósł nas na Jasną Górę,
w miejsce gdzie Polacy zawsze byli wolni, gdzie zawsze uciekali się ze swoimi prośbami wołając: „Jestem…Pamiętam…Czuwam…”
Nabożeństwa Fatimskie w naszej Parafii będą od maja do października każdego 13 dnia miesiąca o godz. 20.00.
Serdecznie zapraszamy!
Czy wiesz czym są nabożeństwa Fatimskie?
Pokutne Nabożeństwo Fatimskie, zwane także "Różańcem Pokutnym", nawiązuje do objawień Matki Bożej w Fatimie. Ma charakter ekspiacyjny i obejmuje wspólne odmawianie Różańca. Każdorazowo odmawia się jedną z czterech jego części.
Nabożeństwo Fatimskie jest odpowiedzią na dwa wezwania Maryi: do modlitwy różańcowej i do czynienia pokuty za grzeszników. Wyzwala gorącą modlitwę, rodzi radość ze spotkania
z Maryją, która prowadzi lud do Swojego Syna. Wieczorna procesja ze świecami i figurą Matki Bożej przypomina Fatimę i to, co się tam działo w czasie objawień Łucji oraz Hiacyncie
i Franciszkowi - dziś już błogosławionym.
Nabożeństwo Fatimskie uczy nas codziennego trwania w zjednoczeniu z Chrystusem, poprzez stanie przy Sercu Maryi. Ona ogarnia nas swoim Niepokalanym Sercem i uczy żyć tym, czego pragnie od nas Bóg.
"O, błogosławiony różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem; (...) wieżo ocalenia od napaści piekła. (...) Nigdy cię już nie porzucimy. Będziesz nam pociechą w godzinie konania...".
Z listu apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II Rosarium Virginis Mariae
Jakie są prośby Pani z Fatimy?
Nabożeństwo Fatimskie, nawiązuje do objawień Matki Bożej w Fatimie, które miały miejsce od 13 maja do 13 października 1917 r. Ma ono charakter ekspiacyjny i obejmuje głównie wspólne odmawianie różańca. Nabożeństwo to ma stanowić jakby odpowiedź na dwa wezwania Maryi:
do modlitwy oraz do czynienia pokuty za grzeszników.
Nabożeństwo Fatimskie jest szczególna formą odpowiedzi na przesłanie fatimskie. Wyraża się pokutą, modlitwą, zwłaszcza różańcową oraz Nabożeństwem Pierwszych Sobót.
Maryja powiedziała Łucji, że grzechy niewdzięcznych ludzi co chwilę ranią Jej Niepokalane Serce i poprosiła o zadośćuczynienie przez odprawienie nabożeństwa kolejnych pięciu pierwszych sobót miesiąca. "Jeśli uczynią co powiem, zbawi się wiele dusz.
Przychodzę prosić
o zadośćuczynienie" i poprosiła o:
1. Komunię świętą wynagradzającą
2. Część różańca wynagradzającego (nie należy dodawać innych intencji)
3. Spowiedź świętą wynagradzającą
4. Towarzyszenie Maryi przez 15 minut w rozważaniu piętnastu tajemnic Różańca z intencją wynagrodzenia Jej Niepokalanemu Sercu bez odmawiania różańca.
Każdemu, kto wynagrodzi Maryi za pięć zniewag, którymi ludzie co chwila ranią jej Niepokalane Serce, temu Maryja obiecuje: Przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia. "Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo obiecuję zbawienie. Dusze te będą kochane przez Boga, jak kwiaty, którymi ozdabiam Jego tron... Moje Niepokalane Serce będzie twoim schronieniem i drogą prowadzącą do Boga".
Zapraszamy do galerii z Nabożeństwa Fatimskiego
Wejdź do Galerii
W najbliższym tygodniu począwszy od dzisiejszej niedzieli obchodzimy w Kościele pod patronatem Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II Niedzielę Biblijną (8 maja) oraz Trzeci Ogólnopolski Tydzień Biblijny. W tym roku towarzyszyć mu będą słowa zaczerpnięte z posynodalnej adhortacji Ojca Świętego Benedykta XVI „Verbum Domini”:
„MÓW, O PANIE, TWÓJ KOŚCIÓŁ CIĘ SŁUCHA!” (VB, nr. 51)
W naszej Parafii uczestnicy Koła Biblijnego przygotowali dla prawie 800 osób wybrane fragmenty Pisma Świętego, które mają nas poruszać i mają nas uczyć szacunku do Słowa Boga. Podczas każdej Mszy św. na zakończenie udzielano wszystkim Bożego błogosławieństwa Księgą Biblii.  Ale pewnie najpiękniejsze miało miejsce w czasie, gdy każdy sam brał dla siebie do domu Słowo Boga. Nie ważne ile kto miał lat, ważne było jedno: Czy dla mnie wystarczy? Tylu chciało Je wziąć dla siebie. Wierzymy, że dla wielu z Was to Słowo nie było przypadkowe, ale zamierzonym znakiem Boga. Ktoś napisał do mnie po Mszy św. „Dziękuję księdzu za ten pomysł z tekstami Biblii. Czuję, że On był pisany dla mnie, tego potrzebowałam…” Niech to Słowo przemienia nas, niech czyni naszą Wspólnotę żywym Dziełem Boga, żywym świadectwem, że Jezus Żyje i pragnie dla mnie tylko dobra.
Pomyślmy może szczególnie dzisiaj: Czym zatem jest Biblia? Kiedy była pisana? Kiedy były pisane najstarsze Księgi Pisma Świętego?
Biblia jest Księgą świętą dla nas chrześcijan. Księga, która, jak wierzymy, ma dwóch autorów. Tym pierwszym najważniejszym jest sam Bóg.  Drugim jest człowiek. Nie chodzi tu o jakąś jedną osobę. Było tych osób sporo. Tym bardziej, że Pismo Święte nie powstało w jednym momencie, ale jego powstawanie miało miejsce na przestrzeni wielu wieków. Pierwsze spisane fragmenty pochodzą z czasu początków monarchii w Izraelu, czyli z X w. przed Chr. Natomiast ostatnie teksty Nowego Testamentu z początku II w. Tak więc czas powstawania obejmuje ponad 1000 lat. Dzieło, które powstawało tak długo, żeby zachować jedność myśli potrzebowało właśnie Boga za głównego autora, ponieważ On jest wieczny. Na czym więc polegała rola ludzi w powstawaniu Pisma Świętego? Czasami możemy spotkać obrazy przedstawiające autorów biblijnych piszących święte księgi, na których ramieniu siedzi ptak i dyktuje im do ucha co mają napisać. Nie tak było jednak z powstawaniem Biblii. Bóg obdarzając natchnieniem autorów biblijnych nie zniewalał ich, ale korzystał z ich talentu oraz posiadanej przez nich wiedzy, aby przekazać prawdy, które chciał ludziom objawić.
Warto w tym miejscu zastanowić się nad tym, cóż takiego Bóg chciał ludziom przekazać, czyli co możemy znaleźć w Piśmie Świętym? Tym czymś jest prawda o istnieniu Boga, o Jego działaniu w życiu ludzi, o Jego miłości i trosce względem człowieka. Dlatego też Pismo Święte nie jest podręcznikiem biologii, zoologii, geografii czy historii. Jeżeli byśmy chcieli traktować Biblię jako podręcznik, to jest to podręcznik historii zbawienia, czyli podręcznik, który uczy nas na przykładzie różnych postaci na przestrzeni wieków, jak dostrzegać obecność Boga, jak odkrywać Jego wolę i jak ją realizować w swoim życiu.
W związku z tak długim powstawaniem Pisma Świętego, a następnie z czasem jaki upłynął od jego powstania do naszych czasów, może rodzić się pytanie: skąd mamy pewność, że jest to wciąż ten sam tekst, że nie został przez kogoś zmieniony. W tej kwestii przychodzą nam z pomocą zbiory archiwalne, a także wykopaliska archeologiczne. Do XX w. najstarsze znane nam manuskrypty pochodziły z około X w. Natomiast w XX w. głównie dzięki odkryciom w Qumran zostały odnalezione zwoje zawierające większość ksiąg Starego Testamentu, które pochodzą z okresu od III w. przed Chr. do I w. po Chr.
 I co jest bardzo istotne są one w dużej mierze zgodne z tymi tekstami ze średniowiecza. Tak więc można powiedzieć, że na przestrzeni około 1000 lat Pismo Święte było bardzo uważnie i dokładnie przepisywane. Tak więc chociaż nie posiadamy oryginałów ksiąg biblijnych, to możemy być pewni, że znamy je w bardzo dużym stopniu dzięki zachowanym odpisom.
Takimi zagadnieniami zajmują się uczestnicy Koła Biblijnego w naszej Parafii. Chcemy razem poznawać Świętą Księgę, by bardziej rozumieć, bardziej poznać i bardziej kochać. Zapraszamy wszystkich, których interesuje ta tematyka historii zbawienia na nasze spotkania. Najbliższe spotkanie Koła Biblijnego odbędzie się 26 maja br. po Mszy Św. wieczornej o godz. 18.00. Zapraszamy.
Zapraszamy do galerii z Niedzieli Biblijnej
Wejdź do Galerii
Tytuł Matki Bożej jako Królowej narodu polskiego sięga drugiej połowy XIV wieku: Grzegorz z Sambora nazywa Maryję Królową Polski i Polaków. Teologiczne uzasadnienie tytułu "Królowej" pojawi się w XVII wieku po zwycięstwie odniesionym nad Szwedami i cudownej obronie Jasnej Góry, które przypisywano wstawiennictwu Maryi. Wyrazicielem tego przekonania Polaków stał się król Jan Kazimierz, który 1 kwietnia 1656 roku w katedrze lwowskiej przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej obrał Maryję za Królową swoich państw, a Królestwo Polskie polecił jej szczególnej obronie. W czasie podniesienia król zszedł z tronu, złożył berło i koronę, i padł na kolana przed wielkim ołtarzem. Zaczynając od słów: "Wielka Boga-Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico" ogłosił Matkę Bożą szczególną Patronką Królestwa Polskiego.
I my w ten świąteczny dziś dzień stanęliśmy w naszej kaplicy, by oddać cześć Matce Boga i naszej Królowej. W sposób szczególny wybrzmiały słowa modlitwy „Pod Twoją obronę…” w naszych sercach i naszym zawołaniu podczas nabożeństwa majowego. To takie nasze małe oddanie siebie, naszej Parafii i naszych rodzin Pani i Królowej.
Wołajmy teraz, oddając się Bogu przez Maryję:
Pod Twoją obronę
uciekamy się,
święta Boża Rodzicielko,
naszymi prośbami
racz nie gardzić
w potrzebach
naszych,
ale od wszelakich
złych przygód
racz nas zawsze wybawiać,
Panno chwalebna
i błogosławiona.
O Pani nasza,
Orędowniczko nasza,
Pośredniczko nasza,
Pocieszycielko nasza.
Z Synem swoim nas
pojednaj,
Synowi swojemu nas
polecaj,
swojemu Synowi nas
oddawaj.
W dniu dzisiejszym modliliśmy się też za naszą Ojczyznę z okazji uchwalenia Konstytucji 3 Maja. W czasie Mszy św. o godz. 8.00 i o godz. 15.00 polecaliśmy Bogu Ochotnicze Straże Pożarne z Zawadek i Karwacza upraszając łask dla strażaków, którzy zawsze ochotnie spieszą z pomocą ludziom i naszej wspólnocie parafialnej. Za wasze poświęcenie niech Maryja w dniu dzisiejszym i na całe wasze życie wyprasza wam wiele łask Swego Syna Jezusa.
Niedziela Miłosierdzia Bożego
Dziś, dzień szczególny nie tylko dla naszej Parafii ale i dla całego świata katolickiego. Niedziela Miłosierdzia, którą dziś obchodzimy nie stałaby się takim wielkim świętem gdyby nie posługa Papieża Polaka Jana Pawła II. Kościół w osobie Papieża Benedykta XVI ogłosił go błogosławionym.
Raduje się dziś cały Kościół i cała Polska, że Papież Polak powiększył grono świętych i błogosławionych.
W dniu wczorajszym na adoracji wsłuchiwaliśmy się w słowa Jana Pawła II, który uczył nas jak adorować Jezusa i o tym jak bardzo ważnym elementem naszego życia winna być adoracja - osobiste spotkanie człowieka z Żywym Bogiem.
Uczył nas bł. Jan Paweł II:
„Panie Jezu,
zgromadziliśmy się tutaj przed Tobą.
Ty jesteś Synem Bożym, który stał się człowiekiem,
był ukrzyżowany za nas
i został wskrzeszony z martwych przez Ojca.
Ty, żyjący,
rzeczywiście obecny wśród nas.
Ty jesteś "Drogą, Prawdą i Życiem":
Ty jedynie masz słowa życia wiecznego.
Ty jesteś jedynym fundamentem naszego zbawienia
i jedynym imieniem, które należy przyzwać,
aby mieć nadzieję.
Ty, obrazie Ojca
i dawco Ducha Świętego;
Ty, Miłości: Miłości nie kochanej!
Panie Jezu, wierzymy w Ciebie,
wielbimy Cię,
kochamy Cię całym naszym sercem
i wyznajemy Twoje imię…”
(bł. Jan Paweł II)
W adoracji poznajemy głębiej nie tylko Boga, ale też i samych siebie, i swoje miejsce w Bożym planie zbawienia.  Pięknie o tym zaświadcza pewien wieśniak, modlący się przed tabernakulum: "Wpatruję się w Niego, a On wpatruje się we mnie" (por. KKK 2715). Pan Jezus też się chce na nas napatrzeć. Chce, żebyśmy przyszli ze swoimi troskami do Niego. Chce nas przytulić. Chce nam powiedzieć o swojej miłości. Chce nas pocieszyć. Chce nas umocnić. Chce nam wskazać drogę.
Dzień Miłosierdzia Bożego skłania nas właśnie ku takiej refleksji, by oddać swoje życie i samych siebie Miłości Jedynej i prosić o zmiłowanie nad światem i nad nami samymi. W czasie procesji i w Godzinę Miłosierdzia szukaliśmy pociechy u Boga pełnego Miłości. A Patron dnia dzisiejszego przez wyniesienie na ołtarze niech nam wyprasza u Boga, któremu oddał całe swoje życie, łaski na dalszą naszą ziemską wędrówkę, byśmy kiedyś spotkali się z nim obok Jezusa naszego Mistrza i Pana.
bł. Janie Pawle II - módl się za nami...
Zapraszamy do galerii z Niedzieli Miłosierdzia Bożego
Wejdź do Galerii
Procesja Rezurekcyjna
Procesja rezurekcyjna jest uroczystym ogłoszeniem prawdy o Zmartwychwstaniu Pańskim, manifestacją wiary chrześcijan – na wzór kobiet, które po doświadczeniu pustego grobu poszły ogłosić tę wieść uczniom. Procesja jest też symbolem wędrówki Nowego Ludu Bożego razem ze swoim Panem do ojczyzny niebieskiej.
Wczesnym rankiem, ok. godz. 6.00 wyruszyła ze śpiewem procesja dookoła naszej świątyni. Licznie zebrani wierni z namaszczeniem i skupienie oraz śpiewem adorowali niesionego Jezusa przez ks. Proboszcza. Po odśpiewaniu hymnu: „Ciebie Boga wysławiamy” rozpoczęła się Mszą święta, przypominająca nam zdarzenie sprzed wieków.
Po czytaniach śpiewa się Sekwencję, w której Maria opowiada o pustym grobie i spotkaniu z Chrystusem Zmartwychwstałym. Następnie Ewangelia ukazuje apostołów, którzy słysząc, że ich Mistrz zmartwychwstał, podążyli sprawdzić czy grób rzeczywiście jest pusty. W homilii ks. Andrzej przypomniał nam, że ten dzień jest szczególnie dniem radości ze względu na Cud, który się dokonał wczesnym rankiem po szabacie. Pusty grób staje się niemym i jedynym świadkiem powstania z grobu Boga.
Wielkanocną Eucharystię kończy rozesłanie śpiewane zwykle na uroczystą, gregoriańską melodię: "Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja", na co wierni odpowiadają podobnym śpiewem: "Bogu niech będą dzięki! Alleluja, alleluja".
Ze względu na rangę tajemnicy Zmartwychwstania, Kościół obchodzi Oktawę Wielkiej Nocy - przez osiem dni bez przerwy wciąż powtarza się tę samą centralną prawdę wiary: Chrystus zmartwychwstał. Ostatnim dniem oktawy jest Biała Niedziela nazywana obecnie także Niedzielą Miłosierdzia Bożego, w tym roku szczególną, bo beatyfikacyjną Sługi Bożego Jana Pawła II.
Zapraszamy do galerii z Triduum Paschalnego
Wejdź do Galerii
Triduum Paschalne
Wigilia Paschalna - Wielka Sobota
Od samego rana w naszej kaplicy ruch wielki. Całymi rodzinami przychodzili nasi parafianie z koszyczkami, by poświęcić pokarmy na stół wielkanocny oraz by adorować Jezusa w grobie. Ale najpiękniejsze wydarzyło się dopiero wieczorem - Wigilia Paschalna.
Wielkosobotnia liturgia składa się z czterech części: liturgii światła, podczas której święci się ogień i uroczyście wnosi się do kościoła zapalony paschał, liturgii słowa, na którą składają się czytania Pisma Świętego, liturgii wody i chrztu oraz liturgii eucharystycznej. Odnawiane są przyrzeczenia chrzcielne.
Po wyjściu procesyjnym z kaplicy ks. Andrzej poświęcił rozpalony ogień, a następnie przy Paschale wypowiedział słowa: "Chrystus wczoraj i dziś. Początek i koniec. Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków".
Zapalony Paschał oznacza przejście z mroku do jasności, z śmierci do życia. Po uroczystej procesji do wnętrza świątyni Paschał umieszczono w ozdobnym świeczniku. Po trzykrotnym śpiewie kapłana "Światło Chrystusa" wszyscy wierni zapalili swoje świece. I tak zaczęła się najpiękniejsza Liturgia Kościoła.
Wieczorem w czasie adoracji prowadzonej przez zespół Amicus Dei mieliśmy możliwość zadumy nad dziełem zbawienia jakie dał każdemu z nas Zmartwychwstały. Myślę, że nikt nie żałował, mimo zmęczenia, czasu spędzonego na tej tej adoracji. Naprawdę Warto było zostać z Jezusem.
Amicusi…Dziękujemy Wam!
Zapraszamy do galerii z Triduum Paschalnego
Wejdź do Galerii
Triduum Paschalne
Wielki Piątek
To dzień męki i śmierci Chrystusa. Kościół rozmyśla nad męką swojego Pana i Oblubieńca, adoruje krzyż, wstawia się do Boga za zbawienie całego świata. Chrześcijanie zachowują post (tylko jeden posiłek do syta) i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Według dawnej tradycji Kościoła, tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. W naszej kaplicy jak i w innych kościołach odbyło się nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żalów. Jednak centralnym momentem dnia była Liturgia Męki Pańskiej, którą sprawowaliśmy wieczorem.
Kiedy stajemy wobec Krzyża, na którym Jezusa Chrystus oddał życie za zbawienie świata, milczenie wydaje się bardziej stosowne od słowa. Dlatego liturgia Wielkiego Piątku jest pełna powagi, skupienia i ciszy. A swoją pełnię znajduje w adoracji Krzyża.
Kiedy celebrans podnosi odsłonięty Krzyż, Kościół milknie. Cisza staje się modlitwą. Przestajemy modlić się językiem. Patrzymy i zaczynamy modlić się sercem.
Od dwóch tygodni wszystkie krzyże w kościołach były zasłonięte. Dziś ukazuje się je na powrót wiernym. Kapłan bierze zasłonięty krzyż, odsłania górną jego część i śpiewa potrójne: "Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", a wszyscy odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem" i padają na kolana. Adoracja jest dzisiaj najbardziej właściwą postawą ludzi wierzących. Podchodzimy do Krzyża, aby adorować. Aby adorować Chrystusa Pana, aby adorować Jego święte rany, w których jest nasze zdrowie. Aby adorować Miłość, która nie oszczędziła siebie. Aby adorować Boga, który nie opuścił zagubionego człowieka, ale własnego Syna posłał, aby w Nim nas odzyskać.
Od tej chwili aż do Wigilii Paschalnej krzyż jest najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po zakończeniu adoracji i obrzędach komunii Najświętszy Sakrament w procesji przenosi się do tzw. grobu. Zwyczaj budowania grobu wywodzi się z Jerozolimy, gdzie wierni gromadzili się w kolejnych miejscach, związanych z męką Chrystusa - aż po miejsce pośmiertnego spoczynku.
Najistotniejsze jest wszakże wystawienie monstrancji z Hostią, okrytej białym, przezroczystym welonem. Przeniesienie Eucharystii przypomina zdjęcie z krzyża i pogrzeb Chrystusa. Ostatnia modlitwa przy grobie wskazuje jednak nadzieję: "Chryste, nasze Zmartwychwstanie i Życie, podźwignij nas z grobu grzechów". Z nadzieją czekamy zatem na Zmartwychwstanie…
Wieczorem uczestniczyliśmy w adoracji, którą poprowadziła młodzież z KSM-u działającego w naszej Parafii.
Dziękujemy Wam za chwilę refleksji nad Krzyżem, nad życiem, nadzieją i nad Tą, Która nigdy się nie kończy, bo pochodzi od Boga.
Zapraszamy do galerii z Triduum Paschalnego
Wejdź do Galerii
Triduum Paschalne
Wielki Czwartek
Pierwszym dniem Triduum Paschalnego jest Wielki Czwartek. Triduum rozpoczyna się celebracją Mszy Wieczerzy Pańskiej w wielkoczwartkowy wieczór. Wielki Czwartek to dzień ustanowienia dwóch sakramentów; Kapłaństwa i Eucharystii. Wspominamy, a zarazem upamiętniamy Ostatnią Wieczerzę, jaką Chrystus spożywał ze swymi Apostołami w ostatnią noc przed męką.
W naszej świątyni po homilii ks. Grzegorza odbyła się ceremonia przyjęcia 5 chłopców do Służby Liturgicznej Ołtarza. Nowymi ministrantami zostali:
- Jakub Borkowski
- Jakub Cichocki
- Bartłomiej Kacprzak
- Andrzej Sitarski
- Filip Skrzypek
Po złożonej przysiędze wiernego służenia Panu Jezusowi rodzice chłopców pomogli nowym ministrantom założyć swoje nowe stroje liturgiczne. Piękny gest współpracy rodziców i księdza opiekuna daje wsparcie młodym ministrantom, że w swojej służbie nie są pozostawieni sami sobie.
Również w dniu dzisiejszym w stopniach ministranckich wyróżnieni zostali dwaj najstarsi ministranci, którzy od tej pory będą pełnić na liturgicznych zgromadzeniach funkcję ceremoniarza. A zatem w naszej parafii mamy dwóch nowych ceremoniarzy:
- Tomasz Tadrzak
- Adam Grabowski
Po Komunii grupa parafian złożyła naszym kapłanom w dniu ich święta piękne życzenia i kwiaty - wyraz wdzięczności za posługę w naszej wspólnocie.
Po chwili modlitwy przeniesiono Najświętszy Sakrament do ołtarza wystawienia, zwanego „Ciemnicą”. Po przeniesieniu Pana Jezusa nastąpiła indywidualna adoracja.
Zapraszamy do galerii z Triduum Paschalnego
Wejdź do Galerii
Niedziela Palmowa - Odpust w naszej Parafii
Dziś w naszej parafii Uroczystości Odpustowe. Jezus Chrystus Zbawiciel Świata czczony jest we wszystkich świątyniach świata katolickiego. Na wszystkich Mszach św. czuło się już ducha świąt.
Tak wielu nas przybyło na Eucharystię z gałązkami zielonych i kolorowych palm, by tak jak przed wiekami poczuć się jak ci stojący w bramie wjazdowej do Jerozolimy w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa Zbawiciela.
Każda Msza św. gromadziła dziś tez wiele dzieci, które z radością i ogromnym ważnie zadaniem stawały w świątyni, by do domu wrócić z poświęconą palmą.
Młodzież na Mszach św. włączała się Liturgię Słowa czytając Mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa wg św. Mateusza. 
Suma odpustowa odbyła się jak zawsze o godz. 12.00 z licznie przybyłymi wiernymi naszej parafii, kapłanami z dekanatu oraz sztandarami. Byli też pośród nas Strażacy z OSP Przasnysz wraz z orkiestrą, Strażacy z Karwacza i Zawadek. Dzieci sypiące kwiatkami, asysta z feretronami i baldachimem dodały uroku prawdziwie odświętnej atmosfery.
Najważniejsze, że w tym roku była piękna pogoda z wychylającym się słonkiem od czasu do czasu jakby muskające nas swoją dobrocią z pozdrowieniem od samego Boga. Teraz już tylko zostało nam przeżycie pobożne Wielkiego Tygodnia, który niesie nam piękno wielowiekowej liturgii. Zapraszamy wszystkich na te Wielkie dni, by przede wszystkim wzbogacić swego ducha i swoją wiarę.
Zapraszamy do galerii z procesji odpustowej
Wejdź do Galerii
Ostatni dzień Rekolekcji Wielkopostnych
Dziś ostatni dzień rekolekcji w naszej parafii. Nasz Ojciec rekolekcjonista wskazał nam w swej nauce zagadnienie świętowania niedzieli – Dnia Pańskiego. Jak my go szanujemy i jak się do niego przygotowujemy. Ile razy przychodząc na niedzielną Eucharystię zauważyliśmy, że to była tylko obecność ciała bez ducha. Jakże często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że to spotkanie to największy Cud świata. Nie potrzeba nam szukania cudowności i sensacji, mamy tu w naszej świątyni zawsze na każdej Mszy św. Cud nad cudy. Żywy i prawdziwy Bóg jest na wyciągnięcie ręki.
On może w czasie tych rekolekcji wyciąga swoje dobre dłonie, by nas ratować.
Nie bójmy się! W Jego rękach nic nam się nie stanie.
Na mszach porannych oprócz spotkania z Jezusem miała miejsce modlitwa i błogosławieństwo nad kobietami, matkami, które spodziewają się dziecka oraz nad samymi dziećmi. Ile to było radości, gdy małe dzieci same przychodziły po błogosławieństwo lub niesione na rękach rodziców z uśmiechem przyjmowały może pierwszy raz moc Bożej Miłości. Na zakończenie dla wszystkich dzieci był słodki upominek i swiąteczny obrazek. Szkoda, że tylko dla dzieci, bo i pewnie dorośli też, by chcieli wspomnieć dawne czasy…
Każda Msza św. kończyła się błogosławieństwem rekolekcyjnym mającym moc odpustu zupełnego. Niech ten dar Boga i Kościoła służy naszemu wzrastaniu w wierze.
Wieczorem w blasku świec zatrzymaliśmy się na chwilę nad naszym życiem. Wspomnieliśmy słowa Jana Pawła II z „Tryptyku Rzymskiego”: „ Zatrzymaj się, to przemijanie ma sens, ma sens, ma sens…” Chcieliśmy na zakończenie rekolekcji zatrzymać się i powiedzieć: Panie Jezu dla Ciebie chcę żyć i dla Ciebie me serce chce bić. Bo Ty jesteś dla mnie jak powietrze, jak woda źródlana, bez Ciebie nie mogę już żyć.
Niech ten czas rekolekcji przynosi błogosławione owoce.
Teraz już niech działa łaska Boża w Tobie Siostro i Bracie, pozwól jej się rozwijać.
Zapraszamy do galerii z ostatniego dnia rekolekcji
Wejdź do Galerii
Rekolekcje Wielkopostne - Dzień II
Dzień dzisiejszy to dzień szczególny. Dzień zadumy nad męką i śmiercią Jezusa. Tak jak wczoraj dzieci z wszystkich klas szkoły podstawowej wraz z przedszkolakami przybyły by wraz z ks. Jerzym, naszym rekolekcjonistą pomyśleć o swoim postępowaniu.
Jak być dobrym, jak zmienić się i jak uczynić nasze życie lepszym. Uczniowie w szkole, spoglądając dzisiaj na życie Jana Pawła II i życie Józefa ze Starego Testamentu uczyli się o tym, by stawać się jak ci wielcy ludzie w Kościele, ci, którzy potrafili tak bezgranicznie ufać Panu Bogu.
Jednak kulminacyjnym punktem dnia dzisiejszego było Nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Rozważania poprowadzili uczestnicy Koła Biblijnego i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży z naszej parafii.
Wołaliśmy podczas procesji z Krzyżem:
- Sługo Boży, Janie Pawle II, wyproś nam łaskę posłuszeństwa Bogu, abyśmy umieli zgadzać się z Jego wolą.
- Sługo Boży, Janie Pawle II, wyproś mi u Jezusa łaskę zawierzenia Matce Bożej. Pomóż mi przez całe życie powtarzać jak Ty – TOTUS TUUS – Cały Twój.
- Sługo Boży, Janie Pawle II, proś Boga za mną, aby dał mi siły do wytrwania w dobrym. Pomóż mi nie załamywać się niepowodzeniami, ale odważnie i z mocą stawać po stronie dobra.
- Sługo Boży, Janie Pawle II, wyproś mi łaskę podejmowania trudu nawrócenia. Bądź przy mnie i naucz mnie zamienić tanie wzruszenie na wysiłek zmieniania swojego życia.
Obyśmy patrząc na osobę nowego Błogosławionego umieli jak on nieść nasze krzyże codziennego zmagania się z chorobami, problemami i trudnościami w rodzinach, zakładach pracy. A wszystko po to, by stawać się wciąż nowym człowiekiem, człowiekiem wolnym i kiedyś świętym.
Tę refleksję niech zobrazują nam zdjęcia z całego dnia rekolekcji. Zapraszamy.
Wejdź do Galerii
Rozpoczęliśmy Rekolekcje Wielkopostne - Dzień I
Nadszedł dzień, kiedy trzeba zrobić nasze małe własne rozliczenie przed Bogiem. Każdy z nas staje, by powiedzieć Bogu o sobie o swoim życiu i o swoich problemach. 
W tym roku nasze wielkopostne zamyślenie prowadzi ks. Jerzy Niestępski pracujący w Łomży. Niech Słowo Boga, które do nas głosi, przemienia nas i nasze życie, wszelkie zakamarki naszego życia.
Dzień dzisiejszy przyniósł nam wiele wydarzeń. Poza Mszami dla dorosłych były i spotkania z dziećmi od przedszkola aż do ostatnich klas szkoły podstawowej. Uczniowie w szkole w grupach rozpoczęli swoje rekolekcyjne przygotowanie poprzez refleksję nad cudami Jezusa i zagadnieniami przyjaźni międzyludzkiej. Po wstępnych przygotowaniach wszyscy udali się do naszej świątyni. Tam na wszystkich czekał Pan Jezus w Eucharystii i Sakramencie Pokuty. 
W czasie Mszy św. najlepsi uczniowie biorący udział w Konkursie Biblijnym o Ewangelii św. Łukasza otrzymali nagrody. W etapie szkolnym tego konkursu trzy pierwsze miejsca zdobyli: Agnieszka Ostrowska, Joanna Kozicka, Anna Marcinkowska - wszystkie uczennice z klasy VI b. Ze wszystkich uczestników konkursu w etapie dekanalnym 2 miejsce zajęła Agnieszka Ostrowska, która przechodzi do etapu diecezjalnego. Gratulujemy Agnieszce i pozostałym uczestnikom i zachęcamy do dalszych konkursów w naszej szkole.
Po Mszy św. uczniowie klas VI mieli jeszcze jedno spotkanie. Przyjechał do naszej wspólnoty Karol Tomaszewski, pochodzącym z naszej parafii, który uczy się w Liceum Katolickim w Sikorzu prowadzonym przez naszą diecezję. W krótkim spotkaniu zachęcał młodych sześcioklasitów do skorzystania z oferty Gimnazjum w Sikorzu, które przygotowuje młodych ludzi do dalszej edukacji w dobrych liceach. Karolu dziękujemy ci za świadectwo!
Wieczorem, na koniec dnia, mieliśmy okazję uczestniczyć w zamyśleniu nad Krzyżem i ośmioma błogosławieństwami. W naszej świątyni, byliśmy świadkami spektaklu pt: „Osiem Błogosławieństw w cieniu Krzyża”
przygotowanego pod kierunkiem Anety Rudowskiej i aktorów „Grupa bez nazwy”.
Poprzez sceny z życia codziennego, pantomimę i nawiązanie do Ewangelii staliśmy się uczestnikami ciekawej inscenizacji. Spektakl przypominał nam, że Jezus pragnie każdego z nas uchronić przed złem, walczy o nas i wygrywa tę walkę, zło nie ma nad nami władzy. Tak zawsze jest i tak będzie do końca naszych dni. Trzeba tylko po prostu pomimo swoich wad i błędów życiowych, pomimo trudu wyjść mu naprzeciw, by każdego z nas przytulił.
Tę refleksję niech zobrazują nam zdjęcia z całego dnia rekolekcji. Zapraszamy.
Wejdź do Galerii
Msza Św. w 1 rocznicę tragicznej śmierci
Podporucznika Pawła Krajewskiego
...urodził się w Szczytnie, ale wychował w Przasnyszu na Mazowszu. W służbie od 14 lat. W chwilach wolnych od obowiązków zawodowych nurkował i wspinał się. Oddany harcerstwu. Był podharcmistrzem w 10. KDH "Chodaki" w Przasnyszu...
W 1 rocznicę śmierci podporucznika Pawła Krajewskiego w katastrofie pod Smoleńskiem, rodzina i licznie zebrani wierni modlili się w naszej świątyni o godz. 10.00 w intencji chwały nieba dla zmarłego tragicznie funkcjonariusza. Przybyli na tę modlitweną zadumę przedstawiciele Wojska Polskiego, koledzy z BOR-u i Harcerze.
W lipcu 2000 r. w naszej świątyni młody podporucznik Paweł Krajewski składał śluby wierności małżeńskiej. Dziś po 11 latach od tamtej chwili i od wydarzeń spod Smoleńska stajemy wobec wielkiej tajemnicy i ciszy, która wciąż stawia nam wiele pytań. Niech Bóg Jedyny w tym czasie Wielkiego Postu będzie dla nas Jedyną nadzieją.
Niech Dobry Bóg da Mu niebo. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…
Zapraszamy wszystkich do obejrzenia zdjęć z modlitewnego spotkania
Wejdź do Galerii
Podziękowanie za wspólne czuwanie
w 6 rocznicę śmierci Jana Pawła II
Dziękujemy wszystkim, którzy ten wieczór poświęcili refleksji nad przesłaniem i nauczaniem naszego Papieża. Dziękujemy każdemu z osobna a w sposób szczególny Młodzieży z KSM - u, za recytację i śpiew oraz Panu Sylwestrowi Pucińskiemu - naszemu organiście - za oprawę muzyczną wieczornego zamyślenia.
Zapraszamy już dziś wszystkich na kolejne nasze zamyślenia 1 maja 2011 roku w dzień beatyfikacji Jana Pawła II.
"Jakże dzisiaj potrzeba miłosierdzia
jakże potrzeba blasku Prawdy,
Prawdy, w której wszystko inaczej widać
Dziś w świecie kiedy tak wiele niesprawiedliwości
kiedy wiele krzywdy
kiedy wykorzystuje się często ludzi w pracy
aby stawali się tylko roboczą siłą
a nie podmiotem działań - jak nauczał Papież;
Jakże potrzeba takiego Miłosierdzia,
Miłosierdzia Boga w ludziach
Które pozwoli inaczej spoglądać na świat
na drugiego człowieka.
Jakże potrzeba czasem zwykłego ludzkiego miłosierdzia
w relacjach szef - pracownik,
by nigdy nie zagościła tam siła i arogancja,
wyzysk i niesprawiedliwość..."
(fragm. wieczornego zamyślenia)
Diecezjalny Turniej Tenisa Stołowego
W sobotę 2 kwietnia 2011r. w płońskiej hali sportowej odbył się Diecezjalny Wiosenny Turniej Tenisa Stołowego. W turnieju uczestniczyło 120 osób w 10 kategoriach. Przasnysz reprezentowało 9 zawodników z Parafialnego Uczniowskiego Klubu Sportowego „Emanuel” przy parafii Chrystusa Zbawiciela. Najlepszy wynik naszej drużyny to: pierwsze miejsce w kategorii dziewcząt rocznik 1992-94—Dominika Olszewska i czwarte - Mateusz Chmieliński w kategorii mężczyzn rocznik1992-94, oraz Łukasz Soliwodzki - miejsce 5-8 również w tej kategorii. Cieszymy się i z takiego wyniku, ponieważ zawodnicy z pierwszych miejsc w większości trenują w 5-ej lidze tenisa stołowego.
Skład zespołu od lewej: Bogdan Ćwiek- opiekun drużyny, Mateusz Chmieliński, Adam Purzycki, Dominika Olszewska, Łukasz Soliwodzki, Adam Wronowski, Łukasz Załęski, Mateusz Maluchnik, Krystian Palczewski, Łukasz Orłowski.
Zapraszamy do galerii z Turnieju Tenisa Stołowego
Wejdź do Galerii
2 kwietnia 2011 roku mija 6 rocznica śmierci Jana Pawła II
Serdecznie zapraszamy wszystkich na wieczorne nabożeństwo w sobotę o godz. 20.30 poświęcone naszemu przygotowaniu do beatyfikacji Jana Pawła II.
Chcemy po raz kolejny zatrzymać się nad dziedzicwem Papieża Polaka, Jego nauczaniem i przesłaniem jakie miał do: dzieci, młodzieży i dorosłych. Papież wielokrotnie gromadził wokół siebie ludzi dobrej woli
w intencji modlitwy za pokój na świecie, w obronie życia początego, w imię solidarności ludzkiej. Dzisiaj to my w imię miłości do Niego chcemy zatrzymać się nad naszym życiem i powiedzieć: Dziękujemy Ci, Ojcze Święty.
Niech nie zabraknie ciebie w tym dniu na nabożeństwie z modlitwą w sercu.
Przyjdź, by podziękować...
Modlitwa za wstawiennictwem Sługi Bożego Jana Pawła II
Dziękujemy Ci Miłosierny Boże za dar Sługi Bożego Jana Pawła II.
Uczyłeś i uczysz nas przez świadectwo jego życia - cierpliwej, wiernej i mądrej miłości Ojczyzny oraz miłości Kościoła, który nie ma granic. Daj nam Boże z gorliwością przypominać sobie, rozważać i czynić szkołą życia całe jego papieskie nauczanie, jego prorocze gesty i wskazania. Pozwól wnikliwiej poznawać jego życie i posługę apostolską. Daj wszystkim uczniom Twoim zaczerpnąć z jego ducha modlitwy i adoracji, miłości Maryi i świętych oraz pokory i ufności w cierpieniu. Wzywając wstawiennictwa Jana Pawła II, polecamy Ci, Przedwieczny Ojcze, wszystkich diecezjan: żyjących i zmarłych. Prosimy o dojrzałość, mądrość i świętość dla nas, o pracę, zgodę i wierność Jezusowi Chrystusowi i Kościołowi. Błogosław dzieciom, młodzieży, rodzinom, osobom samotnym, konsekrowanym, klerykom i kapłanom, chorym i cierpiącym, prześladowanym, odrzuconym i zagubionym. Niech nowy, niebieski orędownik, którego wkrótce czcić będziemy jako błogosławionego, wyjedna nam potrzebne łaski - przez Chrystusa - Dobrego Pasterza. Amen.
18 września - Piesza Pielgrzymka do Rostkowa
18 września, był dniem w Kościele gdy wspominaliśmy św. Stanisława Kostkę. O godz. 9.00 nasza mała skromna grupa ok. 40 osób wyruszyła w kierunku Kościoła Farnego p.w. św. Wojciecha w Przasnyszu, by włączyć się w XXVIII Ogólnopolską Pielgrzymkę Dzieci i Młodzieży do Rostkowa pod hasłem „Gra o miłość”. Dla wielu młodych to pierwszy wymarsz i pierwsza pielgrzymka. Dla starszych i opiekunów to kolejne wędrowanie.
Przed wymarszem krótka modlitwa i nasza mała defilada na plac zawiązania wspólnoty i połączeniu się z drugą częscią naszej parafialnej pielgrzymki. W sumie wędrowało nas ok. 50 osób. Przy Farze dowiedzieliśmy się z jaką grupą będziemy razem wędrować do rodzinnego Rostkowa, w którym mieszkał i dojrzewał w świętości nasz młody Patron. W tym roku pielgrzymkową grupę poprowadził ks. Andrzej Zych, nasz nowy wikariusz.  W drodze było wesoło, choć chłodem nieco nas owiewało to był czas i na wspólną modlitwę, konkurs o życiu św. Stanisława Kostki oraz wiele wspólnego śpiewu. Gdy doszliśmy przed ołtarz celebry była wspólna zabawa i konkursy oraz jedno wielkie ściskanie misia. Potem w skupieniu czekaliśmy już tylko na pozostałych, by razem włączyć się we wspólną Eucharystię, którą w tym roku dla wszystkich dzieci sprawował J.E. Ks. Bp Piotr Libera. Mamy nadzieję, że za rok będzie nas jeszcze więcej.
Już teraz ciebie na XXIX Pielgrzymkę do Rostkowa zapraszamy.
Zapraszamy wszystkich do obejrzenia zdjęć z pielgrzymki.
Wejdź do Galerii: Pielgrzymka do Rostkowa
5 - 6 września 2010 roku - Peregrynacja Krzyża Papieskiego
W naszej wspólnocie gościliśmy wyjątkowy Krzyż, który wędruje po całym świecie. Wszyscy znamy fotografię lub kadr z ekranów tv, z ostatniej Drogi Krzyżowej Jana Pawła II, która miała miejsce na 8 dni przed Jego smiercią. Ta scena bardzo głęboko zapadła w sercach wielu ludzi. Adoracja tego Krzyża była marzeniem wielu ludzi na całym świecie.
Nasza wspólnota parafialna włączyła się w tę wielką adorcję Krzyża, goszcząc Go w naszej świątyni.
Obecny Krzyż Papieski, który peregrynuje po wielu parafiach, trafił do Jana Pawła II w 2000 roku. Został wykonany przez Stanisława Trafalskiego dla jego żony, Janiny, która z powodu wypadku przestała chodzić. Krzyż z figurką Chrystusa pomagał jej cierpliwie znosić chorobę.
W 2005 roku kiedy Papież po raz pierwszy nie mógł wziąć udziału w Drodze Krzyżowej w Koloseum, poprosił swego sekretarza ks. Mieczysława Mokrzyckiego o przyniesienie tego krzyża.
Po śmierci Jana Pawała II krzyż z czasem trafia do Sanktuarium na Krzeptówkach w Zakopanem. Stamtąd nawiedza różne sanktuaria i parafie.
Gościł w naszej wspólnocie dwa dni, piekne dni, kiedy wielu z nas w skupieniu i modlitwie oddało cześć Bogu, dziękując za posługę Jana Pawła II.
25 marca 2005 roku Papież tak mówił: "I ja także ofiaruję moje cierpienia, aby dopełnił się Boży plan, a Jego słowo trwało wśród ludów. Jestem blisko tych wszystkich, którzy w tej chwili doświadczają cierpienia. Modlę się za każdego z nich..."
Zapraszamy wszystkich do obejrzenia zdjęć i nagrań z tej peregrynacji.
Wejdź do Galerii Krzyż Papieski
 Medytacja o Krzyżu
Adoracja Krzyża Papieskiego 1
Adoracja Krzyża Papieskiego 2
Krzyż Papieski
|
|
|
|
|
|
|
© 2004 - 2011 Parafia Chrystusa Zbawiciela w Przasnyszu
Al. Jana Pawła II 10, 06-300 Przasnysz, tel. (29) 752 39 93 |
 |
|
|
